Ustawa z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej z późniejszymi zmianami definiuje przemoc domową jako jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:
- narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
- naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
- powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,
- ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
- istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej;
W oparciu o literaturę dotyczącą zjawiska przemocy domowej, można wyróżnić następujące rodzaje przemocy:
- przemoc fizyczna – czyli każde zachowanie, którego celem jest zadanie bólu fizycznego, uszkodzenie ciała, pogorszenie zdrowia lub pozbawianie życia ofiary (np.: popychanie, odpychanie, obezwładnianie, przytrzymywanie, policzkowanie, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręką i pięściami, bicie przedmiotami, rzucanie w kogoś przedmiotami, parzenie, nieudzielanie koniecznej pomocy i itp.).
- przemoc psychiczna, czyli każde zachowanie, którego celem jest zmniejszenie poczucia własnej wartości, wzbudzenie w ofierze strachu oraz pozbawianie jej poczucia bezpieczeństwa i kontroli nad własnym życiem (np.: wyśmiewanie poglądów, pochodzenia, narzucanie własnych poglądów, ciągłe krytykowanie, wmawianie choroby psychicznej, kontrolowanie i ograniczanie kontaktów z innymi osobami, domaganie się posłuszeństwa, ograniczanie snu i pożywienia, wyzywanie, poniżanie, upokarzanie, zawstydzanie, stosowanie gróźb i itp.).
- przemoc seksualna, czyli każde zachowanie mające na celu zmuszenie ofiary do podjęcia współżycia lub niechcianych zachowań seksualnych bądź zdeprecjonowanie jej seksualności (np.: obmacywanie, wymuszanie pożycia seksualnego, wymuszanie nieakceptowanych pieszczot, wymuszanie seksu z osobami trzecimi itp.)
- przemoc ekonomiczna, czyli każde zachowanie, którego celem jest ekonomiczne uzależnienie ofiary od sprawcy (np.: - odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemożliwianie podjęcia pracy, nie zaspakajanie materialnych potrzeb rodziny i itp.).
- zaniedbanie – ciągłe niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych i emocjonalnych np. brak opieki i uniemożliwianie zaspokajania podstawowych potrzeb fizjologicznych (związanych ze snem, jedzeniem, higieną).
- przemoc za pomocą środków komunikacji elektronicznej -wyzywanie, straszenie i poniżanie osoby w intrenecie, lub przy użyciu telefonu, robienie jej zdjęć, lub rejestrowanie filmów bez jej zgody, publikowanie w Internecie lub rozsyłanie telefonem treści lub zdjęć, które ją obrażają.
Ofiarą przemocy domowej może być każdy – małżonkowie (także w przypadku gdy małżeństwo ustało lub zostało unieważnione), rodzeństwo, partnerzy w związkach nieformalnych, dzieci, osoby starsze, osoby niepełnosprawne…
Pamiętaj, że prawo zabrania stosowania przemocy i krzywdzenia bliskich osób. Przemoc domowa jest przestępstwem ściganym z urzędu!
Jeśli w twojej rodzinie dochodzi do aktów przemocy domowej, jeżeli Ty lub ktoś z twoich bliskich jest ofiarą przemocy domowej ze strony osoby najbliższej - zareaguj, nie wstydź się prosić o pomoc, porozmawiaj z kimś komu ufasz, zwróć się do służb lub organizacji (Komisariat Policji, Ośrodek Pomocy Społecznej, prokuratura, służba zdrowia, Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych), które oferują pomoc osobom dotkniętym przemocą domową. Nie bój się szukać pomocy! A jeśli czujesz, że bezpieczeństwo twoje albo twoich bliskich jest zagrożone – wezwij policję. Zadzwoń pod numer 112 – ogólny numer alarmowy.
Jeżeli z jakichś powodów nie chcesz dzwonić na policję, możesz skontaktować się z „Niebieską Linią” pod numerem 800 120 002 –konsultanci pomogą ci, powiedzą ci, co najlepiej zrobić w twojej sytuacji. Niebieska linia jest bezpłatna i czynna całą dobę.
Gdzie szukać pomocy w Gminie Chmielnik:
- Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Chmielniku - telefon: 17 2296 603
- Zespół Interdyscyplinarny w Gminie Chmielnik - telefon: 17 2296 603
- Gminna Komisja Przeciwdziałania Problemów Alkoholowych - telefon: 17 2304 049
Jeśli jesteś świadkiem przemocy domowej zawiadom osoby, które zajmują się udzielaniem pomocy w sytuacjach kryzysowych, czyli:
- ośrodek pomocy społecznej, który znajduje się w każdej gminie,
- policja – osobiście lub telefonicznie: 997 lub 112,
- pogotowie dla ofiar przemocy domowej “Niebieska Linia” 801 120 002
Dzięki Tobie, instytucje pomagające ofiarom przemocy mogą dotrzeć do ludzi, którzy potrzebują pomocy. Reaguj bezwzględnie, jeśli wiesz, że krzywdzone jest dziecko!
Bazy teleadresowe instytucji udzielających pomocy osobom doznającym przemocy w rodzinie znajdują się poniżej- w plikach do pobrania.